چال زورناچي زورنايي!
تيراختور توانست پس از پيروزي‌هاي مداوم، اختلاف هفت امتيازي را جبران كرده و به يك امتيازي استقلال برسد. و بازي بعدي مقابل استقلال است؛ استقلالي كه حتي در استاديوم آزادي، مقهور قدرت تيراختوري كه هم اكنون به سلاح فرزاد حاتمي هم مجهز شده، در مقابل تشويق هاي خرد كننده هفتاد هزار تماشاگر در دره گرگها، بايد جايگاهش را دودستي تقديم تيم محبوب آزربايجان كند. حتي اگر جناب مظلومي بگويد به هر قيمت كه شده بايد صدر جدول را نگه داريم! بايد به او گفت اين بار نمي توانيد لطف فدراسيون را شامل حال خود گردانده، و مثلا يك ساعت بعد از اتمام مسابقه تيراختور و با آگاهي از نتيجه تيراختور به ميدان برويد! در استاديوم بزرگ تبريز به هيچ قيمتي نمي توان در برابر تيراختور دوام آورد، مگر اينكه باز حرف و حديثهايي ديگري در كار باشد. حداقل از دروازه‌بان خود، مهدي رحمتي، ياد بگيريد كه گويا به دليل آشنايي هر چند اندك با همزبانانش مي داند كه چه در انتظار دورازه‌شان است، كه مي گويد بازي با تيراختور فينال نيست.
جنگ رواني رسانه‌اي عليه تيراختور پيش از فينال زودرس ليگ
استقلال بي پناه‌ترين روز عمرش را يكشنبه هفته بعد، 9 بهمن 1390، تجربه خواهدكرد و گويا تنها پشتيبانش بوقچي‌هاي زردي هستند كه بايد بر روي كاغذ به آنها روحيه بدهند! يكي از نقاط قدرت تيراختور اين است كه حرفش را روي زمين و به كمك تماشاگران پر شور و پرشمارش مي زند، و نه با محتوايي پوچ با تيترهايي تو خالي! به جز در بوق و كرنا كردن، كار ديگري قبل از يكشنبه‌اي كه تيراختور با اقتدار بر صدر جدول نشست، نمي توان كرد! بنابراين همان بهتر كه، چال زورناچي زورنايي:
تير آرش به فولاد خورد، تير تراكتور به سنگ
تير آرش به آرزوهاي امير
شكست اولين قرمز در سه گاني آبي
و بلاه بلاه بلاه …!!!
گؤنده ر
بؤلوم لر:
اسپور